Licówki to bardzo modne ostatnio, delikatne płatki porcelany nakładane na zewnętrzną część (lico) zęba, które pozwalają osiągnąć niesamowity efekt estetyczny godny gwiazd ekranu w krótkim czasie.
Licówki są bardzo cienkie, ingerencja w ząb jest więc niewielka, a pokrywają ząb pacjenta nową jednolitą, gładką i lśniącą warstwą.
Prawdziwą sztuką jest zarówno minimalne opracowanie zęba, założenie samej licówki, jak i dostosowanie jej do urody, oczekiwań i mimiki pacjenta.
W Dental Care 32 pacjent bierze udział w projektowaniu swojego uśmiechu.
Dobór koloru oraz kształtu licówek uwzględnia marzenia i oczekiwania pacjenta, ponieważ dzięki cyfrowemu planowaniu i wydrukowi 3D ma on możliwość „przymierzenia” przyszłej pracy by móc wyobrazić sobie, jaki będzie finalny efekt pracy.

Dlaczego warto?

• Szybka i efektowna metamorfoza uśmiechu
• Komfort i naturalny wygląd niezależnie od oświetlenia
• Odporność na ścieranie i przebarwienia
• Kolor i kształt dobierany indywidualnie wspólnie z pacjentem
• Możliwość korekcji diastemy oraz niewielkich rotacji zębów
• Pokrycie przebarwionego lub zniszczonego szkliwa
• Minimalna ingerencja w ząb dotycząca jedynie zewnętrznych powierzchni
• Światowej klasy porcelana Emax
• Wizualizacja efektów na monitorze i za pomocą wydruku 3D
• Holistyczne leczenie – ortodoncja, implanty, wybielanie w jednym miejscu
• W przypadku bardziej zniszczonych zębów wykonamy korony zębowe z porcelany Emax i dobierzemy ich kolor do licówek
• Pomiędzy kolejnymi etapami leczenia Pacjent ma założone na zęby licówki tymczasowe!

Etapy leczenia:

01. Konsultacja

Rozmowa pozwalająca rozpoznać potrzeby i marzenia pacjenta w zakresie nowego wyglądu.
Ocena stanu zębów i planowanie pracy. Wyciski do cyfrowego modelu przyszłych licówek.

02. Opracowanie zębów

Prezentacja wizji nowego uśmiechu na wydruku 3D, z którego powstaną także licówki tymczasowe.
Wykonanie mock-up w ustach pacjenta, czyli przymierzenie przyszłej pracy.
Preparacja zębów, wyciski i na koniec założenie licówek tymczasowych, które pozwalają już pacjentowi cieszyć się nowym kształtem zębów i przyzwyczajać się do finalnej pracy.

03. Finał

Precyzyjne umiejscowienie licówek na zębach, omówienie zaleceń lekarskich i radość z nowego uśmiechu!

Wkłady i nakłady koronowe są cementowanymi na stałe uzupełnieniami samodzielnymi, które mogą zastępować tradycyjne wypełnienia kompozytowe. Są to uzupełnienia szczególnie polecane w przypadku rozległej odbudowy zębów bocznych (zęby przedtrzonowe i trzonowe) ze względu na ich dużą wytrzymałość. Zapewnia zachowanie tkanek, w pełni odwzorowuje kształt, kolor i funkcję zęba z przed momentu jego zniszczenia.
Współczesne wkłady i nakłady koronowe wykonywane są z porcelany lub kompozytu technicznego. Wskazaniem do wykonania wkładów koronowych jest odbudowa miejsc stycznych z  zębem sąsiednim, szczególnie gdy proces próchniczy głęboko zniszczył tkanki zęba.

Jest elementem protetycznym mającym za zadanie wzmocnić osłabiony ząb (po leczeniu kanałowym, przy znacznej utracie tkanek twardych zęba).
Wkład koronowo – korzeniowy jest na stałe osadzony w kanale korzeniowym zęba i staje się łącznikiem przenoszącym w sposób fizjologiczny obciążenia pomiędzy koroną protetyczna a korzeniem naturalnym. Wkłady koronowo – korzeniowe mogą być wykonane z włókna szklanego, metalu, srebro – palladu oraz złota w zależności od wskazań.

W przypadkach kiedy korona zęba naturalnego jest bardzo zniszczona a stopień rozległości zniszczeń wyklucza odbudowę zachowawczą (czyli materiałem kompozytowym), odbudowa przy pomocy korony protetycznej umożliwia w pełni odtworzenie funkcji zęba z zachowaniem estetyki (koloru i anatomii) zębów własnych pacjenta.
Korony protetyczne można stosować również w przypadkach nieprawidłowej budowy zęba lub jego przebarwień (np. gdy w dzieciństwie doszło do urazu zębów mlecznych oraz zawiązków zębów stałych co poskutkowało w przyszłości wyrżnięciem się zęba stałego o nieprawidłowej budowie i zmienionym kolorze).
Korony mogą być wykonane z różnych materiałów: połączenia stopów metali z ceramiką, pełnoceramiczne.
Materiały do wykonania korony dobierane są wspólnie z pacjentem w zależności od jego oczekiwań oraz wskazań medycznych w danym przypadku.

Most jest uzupełnieniem protetycznym, dzięki któremu możliwe jest zamknięcie luki po brakującym zębie lub kilku brakujących zębach. W skrócie, można powiedzieć, że most składa się z kilku połączonych ze sobą koron.
Protezy te bowiem, dzięki istniejącym zębom filarowym – czyli takim, z którymi proteza pozostaje w bezpośrednim kontakcie przenoszą siły żucia poprzez ozębną na kość, dzięki występuje mniejszy zanik kości w tych miejscach styku protezyz błoną śluzową.
W przypadku występowania tzw. braków międzyzębowych, mieszanych lub skrzydłowych, gdy nie mamy możliwości odbudowy braków przy pomocy uzupełnień stałych (mostów) lub implantoprotetyki najlepszym rozwiązaniem są protezy szkieletowe.
Most zbudowany jest z przęsła odtwarzającego czynność i kształt utraconych zębów oraz elementów mocujących go na filarach. Filary to zęby naturalne, ich korzenie, bądź też implanty otaczające lukę po utraconych zębach.
Warto zaznaczyć, że wykonanie mostu wymaga ingerencji w zęby otaczające lukę, a most protetyczny jest uzupełnieniem cementowanym na stałe.
Podobnie jak w przypadku koron mosty mogą być wykonane z różnych materiałów: porcelana na metalu, na srebro – palladzie oraz na złocie lub pełnoceramiczne.

Protezy szkieletowe mają o wiele lepsze utrzymanie w jamie ustnej dzięki zastosowanym w nich klamrom, zamkom, zasuwom (interloki) oraz zatrzaskom (typu Rhein) – co pozwala na uzyskanie bardzo dobrego efektu estetycznnego poprzez uniknięcie obecności metalu na powierzchniach przedsionkowych zęba.
Protezy szkieletowe mogą być również stosowane w periodontopatiach w postaci szyn lub szynoprotez.

Protezy częściowe są to ruchome uzupełnienia protetyczne odbudowujące utracone częściowo zęby lub łuki zębowe. Proteza taka składa się z płyty, osadzonych w niej zębów oraz dodatkowych elementów retencyjnych takich jak klamry (zwiększają utrzymanie protezy na podłożu).
W takim typie protez siły żucia przenoszone są identycznie jak w protezach całkowitych, czyli przez błonę śluzową i okostną na kość. Materiałem z jakiego wykonuje się takie protezy jest tworzywo akrylowe, klamry wykonuje się z metalu.
Cechą tych protez jest to, iż zaliczane są do grupy protez osiadających, czyli takich, które po pewnym czasie mogą wykazywać oznaki „zapadania się” w błonie śluzowej. Aby nie dopuścić do uszkodzenia takiej protezy, należy ją podścielić.
Protezy osiadające utrzymują się na podłożu protetycznym głównie dzięki siłom adhezji. W związku z tym mają tendencję do przemieszczania się w jamie ustej pacjenta,  co powoduje dyskomfort  w trakcie ich użytkowania

Proteza całkowita  jest rodzajem odbudowy protetycznej mającej spełniać odbudowę utraconej czynności żucia, poprawę wymowy i przywrócenie zadowalającego wyglądu estetycznego.
Powinna być jak najbardziej wygodna dla użytkującego ją pacjenta, stabilna i mieć dobrą retencję.
Protezy całkowite, podobnie jak częściowe, zaliczane są do grupy protez osiadających, czyli takich, które po pewnym czasie mogą wykazywać oznaki „zapadania się” w błonie śluzowej. Aby nie dopuścić do uszkodzenia takiej protezy, należy ją również podścielić.

Protezy te stosuje się w przypadku braku wielu zębów, przy bardzo dużym starciu zębów własnych oraz w przypadku bezzębia (po zastosowaniu implantów). Proteza wykonana jest z akrylu, odbudowuje wszystkie brakujące (lub starte) zęby nie posiada widocznych klamer . 
Utrzymanie jej opiera się na zastosowaniu  specjalnych zatrzasków lub teleskopów, które zacementowane są na korzeniach zębów naturalnych pacjenta lub na wszczepionych implantach.

• Wizyta 1. Badanie jamy ustnej pacjenta, planowanie toku leczenia, pobranie wycisku diagnostycznego. Jama ustna pacjenta powinna być przygotowana do leczenia protetycznego, co oznacza usunięcie korzeni zgorzelinowych na 3 – 5 tygodni przed wizytą, na której pobierane są wyciski diagnostyczne. Na podłożu kostnym nie powinny występować ostre wyniosłości i wygórowania, jeśli takie istnieją należy na 1 – 2 miesiące przed rozpoczęciem wykonywania protez wykonać tzw. plastykę wyrostka zębodołowego.
• Wizyta 2. Na łyżkach indywidualnych wykonanych przez technika protetyki lekarz pobiera masą tzw. wyciski indywidualne.
• Wizyta 3. Za pomocą tzw. wzorników zwarciowych (specjalnie przygotowane woskowe łuki) lekarz ustala tzw. centralne zwarcie czyli prawidłowe położenie żuchwy względem szczęki – utracone gdy w jamie ustnej nie ma zębów. Na tym etapie również  pacjent wspólnie z lekarzem wybieraa kolor zębów przyszłej protezy.
• Wizyta 4. Kontrola protez próbnych. Na tej wizycie następuje miara w ustach pacjenta protez próbnych – czyli zębów ustawionych w woskowym podłożu. Pacjent ma za zadanie zdecydować czy aprobuje kolor i kształt zębów przyszłej protezy.
• Wizyta 5. Oddanie gotowych protez do użytkowania. Lekarz oddaje pacjentowi gotowe protezy do użytkowania, dostosowuje je w miarę potrzeby  oraz przekazuje niezbędne informacje dotyczące użytkowania protez.

Wizyta 6  i następne - wizyty kontrolne, na które zawsze zapraszamy pacjentów, którym oddano nowe protezy do użytkowania. Na tych wizytach dokonujemy niezbędnych korekt aby ułatwić pacjentom zaadaptowanie się do protez całkowitych.